Bolonia to miasto czerwoną cegłą i dachówką stojące, dlatego często nazywane jest „czerwonym miastem”. Ceglane budynki w centrum tworzą niepowtarzalny klimat. Miasto słynie przede wszystkim z najstarszego uniwersytetu Europie oraz arkad i wież.

Odwiedzając Lizbonę warto zarezerwować sobie jeden dzień na wycieczkę do Parku Narodowego Sintra-Cascais w celu zobaczenia dwóch przyrodniczych atrakcji. Pierwsza z nich to malowniczy przylądek Cabo da Roca, który stanowi najdalej na zachód wysuniętą część lądową Europy, a drugie miejsce to przepiękna plaża Praia da Ursa z dwoma charakterystycznymi skałami zwanymi Gigantami z Ursa.

Ojcowski Park Narodowy (OPN) jest najmniejszym polskim parkiem narodowym (pow. 21,46 km²). Utworzono go w 1956 roku. Leży w województwie małopolskim w południowej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej (ok. 16 km od Krakowa).

Wieś Moszna słynie z zabytkowego pałacu wybudowanego przez niemiecki ród Tiele-Winckler. Obiekt ten powszechnie nazywany jest zamkiem, jednak tak naprawdę nie ma nic z nim wspólnego. Dlaczego? Pałac w Mosznej pełnił wyłącznie funkcję mieszkalną.

Jedna z ciekawszych atrakcji turystycznych Islandii. Obszar geotermalny Hverir znajduje się w północno-wschodniej część Islandii. Tamtejszy krajobraz przypomina scenerię rodem z filmów Sci-Fi. Jadąc jedynką, już z daleka widać unoszące się słupy pary wodnej.

Patrząc na mapę Islandii z najciekawszymi turystycznie miejscami, ma się wrażenie, że wszystkie największe atrakcje znajdują się w zachodniej części wyspy, a wschód wygląda trochę, jak pustynia. A tymczasem, okazuje się, że obszar Fiordów Wschodnich jest zjawiskowy.

Fotorelacja z czerwcowego wypadu na Islandię. Islandia jest obecnie jednym z najpopularniejszych kierunków turystycznych na świecie. Kraj ten słynie z nieskończonej ilości wodospadów. Można tam również zobaczyć lodowce, aktywne wulkany, źródła geotermalne, gejzery i wiele, wiele innych.

Celem naszej skandynawskiej wyprawy miały być malownicze fiordy, niesamowite formacje skalne, lodowce oraz przede wszystkim górskie trekkingi. Niestety pogoda szybko zweryfikowała nasze plany. Na południu Norwegii non stop padał ulewny deszcz i wiał silny wiatr, dlatego postanowiliśmy ruszyć na północ za koło podbiegunowe.