Masyw Lauziere - podstawowe informacje 

Masyw Lauzière jest częścią Alp Graickich. Jego strzeliste granie zbudowane są ze skał krystalicznych między innymi: granitów i gnejsów. Najwyższym szczytem masywu jest Grand Pic de la Lauzière – 2829 m. Inne ważne szczyty to: Tour de la Flachère – 2776 m, Le Gros Villan – 2746 m, Aiguilles de la Balme – 2696 m. 

Masyw Lauziere - infrastruktura turystyczna

Infrastruktura turystyczna Masywu Lauzière jest bardzo uboga. Działa tam tylko jedno schronisko – Le Logis des Fées (można dojechać do niego asfaltową drogą). Szlaków pieszych jest niewiele, a te istniejące są mało atrakcyjne i nie prowadzą na żaden konkretny szczyt. Kto chce zatem zwiedzić Masyw Lauzière musi nastawić się na spanie pod namiotem i pozaszlakowe szwendanie.

Masyw Lauziere - przełęcz Col de la Madeleine

Jedną z największych atrakcji pasma jest przełęcz Madeleine (Col de la Madeleine), która jest marzeniem każdego kolarza. Ponad 20 razy przejeżdżał tędy wyścig Tour de France, dzięki czemu przełęcz zyskała miano kultowej. Podjazd na przełęcz z miejscowości la Léchère ma 26 km długości, natomiast zjazd do la Chambre 20 km. Kolarze z całego świata przyjeżdżają tam, żeby sprawdzić swoją kondycję. Przełęcz jest również niesłychanie popularna wśród motocyklistów.

Masyw Lauziere - najwyższy szczyt

Na najwyższy szczyt masywu Grand Pic de la Lauzière wchodzi się po niedużym lodowcu Celliers (Glacier de Celliers). W okresie letnim lodowiec przykryty jest grubą warstwą ubitego śniegu, dlatego przemieszczanie się po nim nie stanowi większego problemu. Ze szczytu, podobnie jak z innych wyższych punktów masywu, można podziwiać najwyższy szczyt Europy, czyli Mont Blanc wznoszący się na wysokość 4810 m n.p.m.

Masyw Lauzière to nie tylko skaliste szczyty, to również piękne doliny, które w czerwcu przybierają kolor soczystej zieleni. W miesiącu tym, w dolinach zalega jeszcze miejscami śnieg, a ich dnem płyną liczne roztopowe potoki. Sielankowy krajobraz uzupełniają kwitnące kwiaty. Wszystko to stanowi niesamowitą mozaikę barw. Jedną z najbardziej malowniczych dolin jest Combe de la Valette.

Zapraszamy do obejrzenia galerii z naszego szwendania w tym fascynującym masywie :) 

Przełęcz Madeleine (Col de la Madeleine) to marzenie każdego kolarza. Ponad 20 razy przejeżdżał tędy wyścig Tour de France, dzięki czemu przełęcz zyskała miano kultowej.

Podjazd na przełęcz z miejscowości la Léchère ma 26 km długości, natomiast zjazd do la Chambre 20 km. Kolarze z całego świata chcą sprawdzić tu swoje umiejętności i wytrzymałość. Przełęcz jest również niesłychanie popularna wśród motocyklistów.

Góry wzywają do szwendania, więc trzeba ruszać!

Po drugiej stronie przełęczy wznosi się szczyt Le Cheval Noir (2832 m) należący prawdopodobnie do grupy Vanoise.

Grand Pic de la Lauzière (2829 m) będący najwyższy szczyt masywu (ten po lewej).

Chwila odpoczynku wykorzystana na sesję fotograficzną.

Na Grand Pic de la Lauzière wchodzi się po lodowcu Celliers (Glacier de Celliers). W czerwcu lodowiec był przykryty grubą warstwą śniegu, dlatego przemieszczaliśmy się po nim beż większych problemów. 

Przełęcz Madeleine widziana ze szczytu Grand Pic de la Lauzière.

Masyw Lauzière oraz lodowiec Celliers w pełnej okazałości.

Najwyższa góra Europy, czyli Mont Blanc wznoszący się na wysokość 4810 m n.p.m.

Niestety nie znamy nazwy drugiego zdobytego przez nas szczytu, bowiem na mapie nie podano jego nazwy. Wiemy tylko, że ma on 2716 m wysokości. W oddali widać Grand Pic de la Lauzière.

Szczyt Le Gros Villan (2746 m) również zdobyty.

Grań w chmurach.

Samotna skała.

Masyw Lauzière to nie tylko skaliste szczyty, to również piękne doliny. W czerwcu miały one kolor soczystej zieleni.

Żandarmi, którzy przyjechali pod schronisko oznakowanym samochodem. Mundury zamienili na odzież górską i ruszyli żwawo w góry.

W niektórych miejscach doliny Combe de la Valette zalegał jeszcze śnieg.

Dolinami płynęły liczne potoki, które tworzyły malownicze wodospady.

Malownicza dolina oraz fragment drogi prowadzącej na Przełęcz Madeleine.

Zielona trawa, czerwone kwiaty, śnieg, skaliste szczyty oraz błękitne niebo tworzyły niesamowitą mozaikę barw.

Kierdel, czyli stado owiec.

Niestety wszystko co dobre, szybko się końćzy.  Żal opuszczać tak piękne miejsce.

Ostatnie spojrzenie na majestatyczny Mont Blanc.

I na sam koniec jaszczurka wygrzewająca się przy schronisku.

KONIEC