Góry Parang - ciekawa alternatywa dla Fogaraszy|Karpaty Rumuńskie

Karpaty Rumuńskie: góry Parang, jako ciekawa alternatywa dla Fogaraszy

Góry Parang - podstawowe informacje

Spośród wszystkich rumuńskich pasm, góry Parang pod względem wysokości ustępują jedynie Fogaraszom. Zwiedzanie masywu rozpoczęliśmy od wschodnich peryferii. Szczyty w tej części są dużo niższe niż w centralnym Parangu oraz mają kopulaste kształty (np.: Micaia, Galbenul). Fragment ten przypomina przez to Góry Capatanii. Wiele osób myśli, że wschodnia granica Gór Parang przebiega przez przełęcz Urdele. Jest to oczywiście nieprawda, gdyż pasmo to ciągnie się dalej na wschód, aż do przełęczy Curmătura Olteţului (granica z Capatanii).

Najwyżej położona droga Rumunii

Przez wschodni Parang przebiega sławna droga krajowa DN 67C, nazywana powszechnie Transalpiną. To właśnie ona, a nie Szosa Transfogaraska jest najwyżej położoną drogą w Rumunii. Na przełęczy Urdele osiąga ona wysokość 2145 m n.p.m. Droga została wyasfaltowana w 2009 roku. Spowodowało to szybką rozbudowę infrastruktury turystycznej we wschodniej części Parangu (powstanie hoteli, restauracji, pensjonatów). Z pewnością zyskali na tym ludzie, jednak straciła przyroda. Należy pamiętać, że Transalpina jest nieprzejezdna zimą!

Główny grzbiet Parangu

Zasadniczą część Parangu tworzy stosunkowo długi grzbiet, ciągnący się od szczytu Cârja na zachodzie, aż do szczytu Iezer na wschodzie. Jest to grzbiet skalisty, zbudowany głównie ze skał metamorficznych (gnejsy, łupki krystaliczne) oraz magmowych (granity). W niektórych fragmentach posiada on cechy typowe dla grani (stromy, osty i poszarpany). Jego południowe zbocza są łagodne i częściowo porośnięte trawą, natomiast północne są strome i skaliste. Wpływ na to miały lodowce górskie, które doprowadziły do powstania wielkich kotłów polodowcowych u jego północnych podnóży. W kotłach tych powstały liczne jeziora np.: Lacul Roşiilie (największe), Lacul Călceşcu, czy Lacul Mândra.

Najwyższym szczytem Parangu jest Parângul Mare wznoszący się na 2519 m n.p.m. Oprócz Parangula żaden inny szczyt nie osiąga 2500 m. Cztery szczyty wznoszą się na wysokość ponad 2400 m, są to: Gemânarea (2426 m), Stoienita (2421 m), Slivei (2420 m) i Cârja (2405 m). Wszystkie najwyższe szczyty leżą w centralnej części Parangu.

Infrastruktura turystyczna gór Parang

Góry Parang są stosunkowo mało popularnym masywem. Jest to spowodowane tym, że są dość słabo zagospodarowane turystycznie. W obrębie głównego grzbietu Parangu znajdują się dwa schrony: Agâtat (w jednej z dolin) oraz Cârja (na grani). Pierwszego nie widzieliśmy, ale podobno jest OK, natomiast drugi sprawdziliśmy sami i zdecydowanie odradzamy tam nocleg. Zachodnia część gór w zastraszająco szybkim tempie podlega antropopresji. U podnóży Parangul Mic powstał ośrodek sportów zimowych (wyciągi, hotele, parkingi).

W Parangu jest sporo, zazwyczaj dobrze oznakowanych szlaków. Najistotniejszy jest szlak czerwony. Biegnie on przez wszystkie najwyższe szczyty Parangu. Od niego odchodzi kilka szlaków bocznych prowadzących w dół dolin. Większość osób odwiedzających Parang, sprowadza jego zwiedzanie wyłącznie do przejścia grzbietu właśnie tym szlakiem. Jak się ktoś spręży to bez problemu zrobi to w jeden dzień, ale zdecydowanie nie polecam takiego rozwiązania. Proponuję zatrzymać się tam na dłużej, zejść z grani i rozbić obóz w jednym z kotłów polodowcowych. Warto znaleźć trochę czasu na eksplorowanie pięknych dolin.