Phnom Penh to stolica i zarazem największe miasto Kambodży. Ów metropolię zamieszkuje ponad 2,3 mln mieszkańców (dla porównania Warszawa liczy niespełna 2 mln osób). W ostatnich latach miasto to przeżywa gwałtowny rozkwit. Nowoczesne biurowce wyrastają tam niczym grzyby po deszczu. Co prawda, w stolicy Kambodży jest kilka ciekawych miejsc, ale mimo to nie zalicza się jej do szczególnie urodziwych. Najcenniejszym zabytkiem Phnom Penh jest Pałac Królewski. Na uwagę zasługują również buddyjskie świątynie m.in. Srebrna Pagoda i Wat Phnom. Ku naszemu zdziwieniu, stolica Kambodży okazała się dość mocno rozrywkowa. W jej centrum znajduje się mnóstwo uliczek z licznymi barami, restauracjami, knajpami i salonami masażu, w których non stop coś się dzieje. Jeśli lubicie ciszę i spokój, to na pewno nie uświadczycie ich w Phnom Penh, gdyż panuje tam bezustanny harmider, a do tego jest strasznie głośno i tłoczno.
Pałac Królewski, a konkretnie Pawilon Światła Księżyca leżący przy bulwarze Sothearos.
Dojazd z Siem Reap do Phnom Penh
Do stolicy Kambodży dostaliśmy się autobusem z Siem Reap. Rozważaliśmy również opcję lotniczą z Bangkoku, ale ceny biletów w danym momencie był zbyt wysokie, dlatego zrezygnowaliśmy z tego pomysłu. Phnom Penh oddalone jest od Siem Reap o ponad 300 km. Przejazd autokarem trwa teoretycznie 6 godzin, ale standardowo trzeba doliczyć jakieś opóźnienie, w naszym przypadku było to 1,5 godziny. Dlaczego? Przez pierwszą godzinę ujechaliśmy raptem 4 km, gdyż po drodze zbieraliśmy ludzi. Bilety kupiliśmy w jednym z biur podróży w Siem Reap. Kosztowały po 8 $ za osobę, albo 33 tys. rieli (w obu przypadkach wychodziło mniej więcej po 32 zł). Około 30 minut przed planowanym odjazdem, przyjechał po nas tuk-tuk pod hostel i zawiózł na dworzec. Na miejscu okazało się, że jest to zwykła droga wylotowa z miasta. Będąc już na “dworcu”, uważajcie do jakiego autobusu wsiadacie. Jeśli nie macie pewności, to skontaktujcie się przez Whatsappa z biurem, które sprzedało Wam bilety. My weszliśmy do złego autokaru, ale w ostatniej chwili z niego wyszliśmy. W drodze do Phnom Penh mieliśmy kilka postojów. Najzabawniejszy był ten, podczas którego do luku bagażowego wciśnięto dwa skutery!
Nasz środek transportu do Phnom Penh.
Standardowo przed rozpoczęciem podróży można było kupić jakieś lokalne przekąski.
"Przepakowywanie" dwóch skuterów do naszego autokaru :)
Waluta i wymiana pieniędzy
Walutą Kambodży jest riel kambodżański, 1 tys. rieli to w przybliżeniu 1 zł. Jak nietrudno się domyślić, żeby kupić coś w Kambodży potrzeba co najmniej kilku tysięcy rieli. Fakt ten sprawia, że większość transakcji przeprowadzanych jest tam przy użyciu dolarów amerykańskich, które są traktowane na równi z narodową walutą. Ceny w restauracjach, knajpach, biurach podróży, muzeach itp. są zazwyczaj podawane właśnie w dolarach. Kambodżańczycy są raczej zdziwieni, gdy turyści pytają ich o cenę w rielach. Spotkaliśmy się z dwoma przelicznikami dolara: ulicznym, według którego 1 $ to 4 tys. rieli oraz oficjalnym, wynikającym z bieżących notowań (jest nieco wyższy). W Siem Reap stosowano wszędzie uliczny przelicznik, natomiast w Phnom Penh oficjalny. Wybierając się do Kambodży najlepiej zaopatrzyć się w dolary o niższych nominałach i bezpośrednio nimi płacić, dzięki czemu unikniemy wydawania reszty w rielach. My o tym nie wiedzieliśmy i zabraliśmy ze sobą głównie euro, przez co czasami musieliśmy się sporo nachodzić, bowiem nie wszystkie kantory skupowały tą walutę. Jeżeli będziecie wymieniać euro, to od razu zaznaczcie, że chcecie riele, bo w przeciwnym wypadku dostaniecie dolary :) Pamiętajcie o tym, żeby do Azji Południowo-Wschodniej brać wyłącznie banknoty w dobrym stanie, ponieważ zniszczonych nigdzie Wam nie przyjmą. W Kambodży ani razu nie wypłacaliśmy pieniędzy z bankomatu, więc nie wiemy, czy są naliczane jakieś dodatkowe prowizje. Co do płatności kartami, to możecie jedynie o tym pomarzyć, gdyż terminale płatnicze są tam wciąż rzadkością.
Riele kambodżańskie.
Internet w Kambodży
W Kambodży spędziliśmy w sumie tydzień, dlatego kupiliśmy kartę SIM na 7 dni z Internetem 5 GB za 20 tys. rieli (≈ 19,5 zł). Zakupu dokonaliśmy w jednym z wielu “salonów” w centrum Siem Reap (od tego miasta zaczęliśmy swoją przygodę w Kambodży). W dużych ośrodkach miejskich nie będziecie mieli problemów ze znalezieniem takich punktów, gdyż są na każdym kroku. Szukając ich, rozglądajcie się również za kantorami, bowiem bardzo często oba te miejsca są ze sobą połączone.
Świątynia Wat Ounalom będąca centrum kambodżańskiego buddyzmu.
Jedzenie i noclegi w Phnom Penh
Jeśli chodzi o ceny noclegów i jedzenia, to Phnom Penh jest nieco droższe niż Siem Reap. W stolicy Kambodży zatrzymaliśmy się w hostelu, w którym nocleg kosztował nieco ponad 4 $/os. (≈ 17 zł). Miał on bardzo dobrą lokalizację, tuż obok Pałacu Królewskiego. Był jednym z najtańszych noclegów w mieście, pomimo że mieliśmy własny 3-osobowy pokój wraz z prywatną łazienką. Do jego standardu nie można było się w ogóle przyczepić. Hostel znaleźliśmy jak zawsze na Booking. Zostaliśmy w nim na dwie noce i zapłaciliśmy w sumie 25 $ za 3 osoby (≈ 100 zł). Wejście do hostelu znajdowało się wewnątrz sklepu spożywczego, więc za każdym razem, gdy chcieliśmy dostać się do swojego pokoju, musieliśmy przez niego przechodzić :)
Khmer red curry z kurczakiem, czyli jedno z najpopularniejszych dań w Kambodży.
Osoby lubiące mięso powinny spróbować potrawy lok lak.
Kambodża ma bogatą kuchnię, która w dużej mierze bazuje na zupach. Do najpopularniejszych dań należy amok, czyli zupa będąca rybnym curry oraz zupa Khmer red curry z kurczakiem. Osoby mięsożerne powinny zainteresować się potrawą lok lak. Jest to wołowina z warzywami podawana wraz z ryżem i sadzonym jajkiem. Oczywiście w każdej restauracji można zjeść także pysznego phad thai, który nie odstaje smakiem od tych tajskich. Za obiad na mieście trzeba zapłacić średnio od 3,5 $ do 5 $. Generalnie, jedzenie w Kambodży jest bardzo smaczne i tanie. Idąc do knajpy dostaniecie "normalny" i dobry posiłek, a nie robaki, czy jakieś inne dziwne “przysmaki”, jak sądzą co niektórzy. Najbardziej znanymi piwami w kraju są Angkor i Cambodia. W szczególności polecamy to pierwsze, ale tylko jasne (ciemne jest okropne). Jeśli chcecie poimprezować, to miano najbardziej rozrywkowego miejsca w całej stolicy dzierży ulica 136. Jest tam mnóstwo barów, nocnych klubów oraz salonów masażu. Osobiście jej nie odwiedziliśmy, ale opowiadał nam o niej pewien Polak, który na stałe mieszka w Phnom Penh.
Zupa z pierożkami (niestety nie znamy jej nazwy).
Dwa najpopularniejsze browary w Kambodży: Cambodia i Angkor. Zdecydowanie bardziej polecamy Angkora.
Jak zwiedzać Phnom Penh?
Szukając noclegu w stolicy Kambodży, skupcie się na najbliższej okolicy Pałacu Królewskiego. Lokalizacja ta sprawi, że będziecie mieli wszędzie blisko. Większość atrakcji Phnom Penh jest skoncentrowana na stosunkowo niewielkiej przestrzeni. Odległości między nimi są na tyle małe, że bez większego wysiłku dotrzecie do nich pieszo. Najbardziej oddalone od Pałacu Królewskiego jest pole śmierci Choeung Ek (11 km), do którego trzeba już czymś podjechać. W drodze powrotnej z Choeung Ek warto zatrzymać się w muzeum Tuol Sleng (leży 3 km od Pałacu). W Kambodży najpopularniejszą aplikacją transportową jest Grab (azjatycki odpowiednik Ubera/Bolta). Przejazdy Grabem są tanie, a do tego jest ich sporo, więc nie trzeba długo czekać na podwózkę. Nie zdziwcie się, gdyż Grabami są prawie same tuk-tuki. Kurs w obrębie miasta kosztuje od kilku do kilkunastu złotych. Nie opłaca się łapać tuk-tuków bezpośrednio na ulicy, bo są dużo droższe od tych z aplikacji. Tak na dobrą sprawę, Grabem jechaliśmy zaledwie dwa razy: do Choeung Ek i z powrotem. Na koniec dodamy jeszcze, że Phnom Penh zwiedzaliśmy na własną rękę bez żadnych przewodników.
Kambodżańską stolicę najlepiej zwiedzać pieszo. Co więcej, nie ma sensu korzystać z usług przewodników, gdyż miasto nie należy do skomplikowanych, a większość jego atrakcji leży blisko siebie.
Przez Phnom Penh przepływają dwie główne rzeki: Mekong i Tonle Sab. Na zdjęciu Tonle Sab w pobliżu ujścia do Mekongu. 
Jedno ze stołecznych targowisk.
Największe atrakcje Phnom Penh
Pałac Królewski
Rezydencja króla Kambodży będąca symbolem i największą atrakcją Phnom Penh. Jest to rozległy kompleks otoczony murem, w skład którego wchodzi kilka budynków m.in. Sala Tronowa, Brązowy Pałac, Pawilon Napoleona, Srebrna Pagoda oraz Pawilon Światła Księżyca (ciągnie się wzdłuż bulwaru Sothearos). Wybudowano go w lI połowie XIX wieku, po tym jak król Norodom przeniósł stolicę do Phnom Penh. Najważniejszym obiektem na terenie kompleksu jest Sala Tronowa, w której mieszczą się aż trzy główne trony królewskie. To właśnie tu odbywają się koronacje nowych władców oraz królewskie wesela. Co więcej, w miejscu tym król Kambodży przyjmuje międzynarodowe delegacje. Bogato zdobiony budynek został wykonany w tradycyjnym stylu khmerskim.
Najważniejszy budynek w kompleksie Pałacu Królewskiego, czyli Sala Tronowa.
Pawilon Światła Księżyca wieczorową porą.
W momencie, gdy odwiedziliśmy Pałac Królewski, to trwały tam akurat prace renowacyjne. Dach Sali Tronowej był częściowo obstawiony rusztowaniami, podobnie zresztą jak Pawilon Napoleona. Niestety, ale Sala Tronowa nie jest udostępniona zwiedzającym, do jej środka można jedynie zajrzeć przez uchylone drzwi. Obowiązuje w niej całkowity zakaz robienia zdjęć. Wejście na teren Pałacu Królewskiego jest oczywiście płatne i kosztuje 10 $ (≈ 40 zł). Osoby chętne mogą skorzystać również z usług przewodnika, jednak trzeba za to dodatkowo zapłacić. Teoretycznie Pałac jest otwarty w godzinach 9:00-17:00, lecz pomiędzy godziną 11:00, a 14:00 trwa przerwa i wówczas nie można do niego wchodzić. Jeśli przed przyjazdem do Phnom Penh byliście w Bangkoku i zwiedzaliście tamtejszy Wielki Pałac Królewski, to prawdopodobnie trochę się rozczarujecie jego kambodżańskim odpowiednikiem, gdyż jest znacznie mniejszy i skromniejszy.
Pozostałe budynki wchodzące w skład kompleksu królewskiego w Phnom Penh.
Front Sali Tronowej.
Srebrna Pagoda (Preah Vihear Preah Keo Morakot)
Najsłynniejsza i najcenniejsza świątynia w Phnom Penh. Swoją nazwę zawdzięcza ponad pięciu tysiącom srebrnych płytek zdobiących jej posadzkę. Oryginalną podłogę wykonano za panowania króla Sihanouk. Srebrna Pagoda jest świątynią królewską leżącą na terenie kompleksu Pałacu Królewskiego, dlatego można ją zwiedzać w tych samych godzinach, co rezydencję. Żeby do niej wejść, nie musicie kupować dodatkowego biletu, bowiem już go nabyliście wchodząc do Pałacu. W głównym budynku świątyni przechowywane są drogocenne skarby m.in. posągi przedstawiające Buddę wykonane ze złota, srebra, brązu i wysadzane kamieniami szlachetnymi. Na szczególną uwagę zasługuje 90-kilogramowy posąg Złotego Buddy Maitreja ozdobiony prawie tysiącem diamentów. Najcenniejszym okazem w świątyni jest niewielka figurka kambodżańskiego Szmaragdowego Buddy. To właśnie dzięki niej Srebrna Pagoda zwana bywa również Świątynią Szmaragdowego Buddy. Obok świątyni stoi Królewska Biblioteka oraz 4 imponujące stupy. W jednej z nich (stupa księżniczki Kantha Bopha) przechowywane są skremowane szczątki króla Sihanouka. Na wewnętrznych ścianach muru otaczającego kompleks znajdują się malowidła przedstawiające sceny z eposu Reamker (najstarszy zachowany khmerski utwór literacki). Murale pochodzą z początku XX wieku i mają w sumie 642 m długości.
Świątynia Srebrna Pagoda. 
Po lewej stronie świątynia, a po prawej Królewska Biblioteka.
Jedna z czterech stup na terenie Srebrnej Pagody.
Mural przedstawiający sceny z eposu Reamker.
Wat Phnom
Jedna z najważniejszych i najstarszych świątyń w mieście. Wybudowano ją na wzgórzu mającym 27 m wysokości (jest to najwyższe wzniesienie w stolicy). Ze względu na swoją lokalizację, Wat Phnom posiada przydomek Górska Pagoda. Według legendy, powstała w 1372 roku z inicjatywy zamożnej Lady Penh (Daun Penh). Kobieta ta uznawana jest za matkę-założycielkę Phnom Penh. Co ciekawe, kambodżańska stolica zawdzięcza swą nazwę właśnie świątyni Wat Phnom, gdyż Phnom Penh oznacza po prostu “Wzgórze Penh”. Najbardziej charakterystycznym elementem Wat Phnom jest imponująca stupa, którą wzniesiono na wzgórzu na cześć króla Ponhea Yat (ostatni król Imperium Khmerów). Zwiedzanie sanktuarium jest możliwe w godzinach 7:00-18:00, a bilet kosztuje symbolicznego dolara (około 4 zł).
Schody prowadzące do świątyni Wat Phnom.
Wnętrze świątyni.
Stupa wzniesiona na cześć króla Ponhea Yat.
Wat Langka i Wat Ounalom
W Phnom Penh, podobnie jak w Bangkoku, jest mnóstwo buddyjskich świątyń. Oprócz dwóch wyżej wspomnianych sanktuariów, warto zajrzeć jeszcze do Wat Langka i Wat Ounalom. Pierwsza z nich została wybudowana w 1422 roku. W przeszłości dochodziło w niej do spotkań pomiędzy mnichami khmerskimi i mnichami ze Sri Lanki (stąd jej nazwa Lanka). Położona jest przy rondzie, na którym stoi Pomnik Niepodległości. Próbowaliśmy odwiedzić ją dwukrotnie, ale za każdym razem była zamknięta, pomimo że przychodziliśmy w godzinach jej otwarcia (6:00-19:00). Z kolei Wat Ounalom to jedna z najważniejszych świątyń w mieście będąca zarazem centrum kambodżańskiego buddyzmu. Ta leżąca przy bulwarach nad rzeką Tonle Sab świątynia powstała w 1443 roku. Na terenie kompleksu przechowywane są jedne z najświętszych relikwii w Kambodży, mianowicie włos z brwi Buddy. Wat Ounalom można zwiedzać w godzinach 6:00-18:00. Wejście do obu świątyń jest darmowe.
Świątynia Wat Langka. Niestety, nie zajrzeliśmy do jej środka, gdyż za każdym razem była zamknięta.
Kompleks świątynny Wat Ounalom. Przechowywany jest tu włos z brwi Buddy.
Wnętrze świątyni Wat Ounalom.
Stupa oraz brama prowadząca na teren kompleksu.
Pomnik Niepodległości i Pomnik Norodoma Sihanouka
W 1953 roku Kambodża uzyskała niepodległość od Francji (była jej protektoratem przez 90 lat). Dla upamiętnienia tego wydarzenia, w 1962 roku odsłonięto 37-metrowy Pomnik Niepodległości. Znajduje się on w centrum miasta na rondzie stanowiącym skrzyżowanie bulwarów Norodoma z Sihanouka. Ma on kształt buddyjskiej stupy przypominającej kwiat lotosu. Każdego roku odbywają się tu obchody kambodżańskiego Dnia Niepodległości (9 listopada). Nieopodal pomnika rozciąga się nieduży park, w którym stoi drugi ważny monument. Chodzi o Pomnik Norodoma Sihanouka, czyli byłego króla Kambodży. Wzniesiono go w 2013 roku, a więc rok po śmierci władcy. Posąg wykonano z brązu. Ma 4,7 m wysokości i umieszczono go pod 27-metrową stupą. Oba pomniki są podświetlane po zmierzchu.
Pomnik Niepodległości w wersji dziennej i nocnej.
Pomnik Norodoma Sihanouka.
Ludobójstwo w Kambodży
Pisząc o Kambodży, nie sposób pominąć jej historii, która naznaczona jest licznymi konfliktami. Oczywiście, nie będziemy tu opisywali szczegółowych losów tego kraju, ale musimy koniecznie wspomnieć o jego najkrwawszym okresie. Chodzi o lata 1975-1979, kiedy to po wygranej wojnie domowej do władzy doszli Czerwoni Khmerowie. Było to ugrupowanie polityczne łączące ideologię komunistyczną z nacjonalistyczną. Na ich czele stał Pol Pot pełniący funkcję dyktatora (Brat Numer Jeden). Czerwoni Khmerowie zmienili dotychczasową nazwę kraju na Demokratyczna Kampucza. W czasie rządów Pol Pota zamordowano około 2 mln mieszkańców Kambodży, co stanowiło blisko 30% ówczesnej populacji kraju (zamieszkiwało go wówczas niespełna 7 mln. osób). Do dnia dzisiejszego nie jest znana dokładna liczba ofiar, jednak niektórzy badacze twierdzą, że było ich znacznie więcej.
Owiane złą sławą byłe więzienie Tuol Sleng.
Demokratyczna Kampucza była krajem ciągłego terroru. Czerwoni Khmerowie przymusowo przesiedlali mieszkańców miast na tereny wiejskie, chcąc w ten sposób stworzyć nowe, typowo rolnicze społeczeństwo. Wszystkie osoby, które nie pasowały do układanki Pol Pota były eliminowane. Dążono do całkowitej eksterminacji m.in. opozycji politycznej, inteligencji oraz mniejszości narodowych, w szczególności wietnamskiej i chińskiej. Wrogów reżimu zabijano np.: za kontakty z poprzednią władzą, posiadanie książek, noszenie okularów, czy znajomość języków obcych. Ludzie byli przetrzymywani i poddawani torturom m.in. w owianym złą sławą więzieniu Tuol Sleng w Phnom Penh. Egzekucji najczęściej dokonywano na obszarach wiejskich, gdzie również grzebano ofiary w masowych grobach. Miejsca te nazywano polami śmierci. W całym kraju doliczono się około 300 takich “cmentarzysk”. Najbardziej znanym polem śmierci jest Choeung Ek leżące nieopodal stolicy. Oprawcy do mordowania używali prymitywnych narzędzi takich jak: motyki, łopaty, siekiery, a także plastikowe worki, którymi dusili swoje ofiary. Jeżeli chcecie zapoznać się szerzej z tą tematyką, to zachęcamy Was do obejrzenia brytyjskiego filmu pt. Pola Śmierci z 1984 roku (dostał Oscara za najlepszy film w 1985 roku).
Muzeum Choeung Ek - w przeszłości było to największe pole śmierci w pobliżu kambodżańskiej stolicy.
Tuol Sleng
Najważniejsze muzeum poświęcone ludobójstwu w Kambodży. Nazwę Tuol Sleng można przetłumaczyć jako Wzgórze Zatrutych Drzew. Jest to kompleks składający się z kilku oddzielnych budynków. Przed rządami Czerwonych Khmerów mieściło się tu liceum. Po dojściu do władzy Pol Pota zamieniono je w bestialskie więzienie nazywane Więzieniem Bezpieczeństwa 21, a w skrócie S-21. Wrogowie reżimu byli w nim przetrzymywani, przesłuchiwani, torturowani i mordowani. Dawne sale lekcyjne przekształcono w ciasne cele. Szacuj się, że więziono tam w sumie kilkanaście tysięcy niewinnych osób. Osadzeni przebywający w Tuol Sleng byli zazwyczaj zabijani po 2-3 miesiącach na polu śmierci Choeung Ek. Zaledwie dwunastu więźniom udało się przeżyć pobyt w tym niesławnym miejscu! Muzeum działa w godzinach 8:00-17:00. Bilet wstępu kosztuje 5 $ (≈ 20 zł), a za dodatkową opłatę można wypożyczyć audioprzewodnik.
Początkowo mieściło się tu liceum, jednak po dojściu do władzy Czerwonych Khmerów przekształcono je w brutalne więzienie. 
Na placu wewnątrz Tuol Sleng znajduje się pomnik ku czci pomordowanych w tym miejscu. Pobyt w więzieniu Tuol Sleng przeżyło zaledwie 12 osób!
Wnętrze muzeum.
Choeung Ek
Obecnie jest to muzeum, a w czasach rządów Czerwonych Khmerów było to główne miejsce wykonywania egzekucji w pobliżu stolicy. Jest to najbardziej znane kambodżańskie pole śmierci. Utworzono je na obszarze starego sadu i chińskiego cmentarza. Oddalone jest o 11 km na południe od Phnom Penh. Na jego terenie zamordowano około 17 tys. osób, z czego większość to więźniowie z Tuol Sleng. Doliczono się tam w sumie 129 masowych grobów, z których ekshumowano prawie 9 tys. zwłok. W centralnej części Choeung Ek wznosi się pomnik upamiętniający zamordowanych. Jest to 62-metrowa buddyjska stupa z oszklonymi ścianami wypełniona ponad 5 tys. ludzkich czaszek. Choeung Ek można odwiedzać w godzinach 7:30-17:30. Bilet do muzeum kosztuje 3 $ (≈ 15 zł). Tyle samo zapłacicie za wypożyczenie audioprzewodnika. Najprościej i najtaniej dojechać do Choeung Ek Grabę. Koszt przejazdu w jedną stronę to około 20 tys. rieli, czyli jakieś 20 zł. Kierowcy tuk-tuków łapani bezpośrednio na ulicy chcieli dwa razy więcej pieniędzy za podwózkę.
Pomnik w formie stupy upamiętniający zamordowanych w Choeung Ek.
Ściany stupy są oszklone i wypełnione ponad 5 tys. ludzkich czaszek.
Spacerując po Choeung Ek natkniecie się na drzewo "ozdobione" bransoletkami symbolizującymi ofiary.
Czy jest coś jeszcze do zobaczenia w Phnom Penh?
W stolicy Kambodży znajduje się Muzeum Narodowe posiadające największą kolekcją dzieł sztuki w kraju. Jego siedziba mieści się w zabytkowym gmachu wybudowanym w 1919 roku w stylu khmerskim. Niektóre osoby wśród atrakcji Phnom Penh wymieniają również Silk Island, czyli Wyspę Jedwabną. Ta niewielka wyspa leżąca na Mekongu (ma 12 km długości i 3 km szerokości) słynie z produkcji jedwabiu. Na wyspę można dostać się jedynie za pomocą promów, bowiem nie ma żadnego mostu łączącego ją ze stałym lądem. My zrezygnowaliśmy z odwiedzenia tego miejsca, gdyż czytaliśmy, że tradycja przędzenia jedwabiu już dawno tam zanikła, a obecnie organizowane są jedynie pokazy dla turystów, za które zresztą trzeba płacić. Szwendając się po Phnom Penh warto znaleźć chwilę, aby przespacerować się promenadą biegnącą wzdłuż rzeki Tonle Sab (według Google Maps jest to park Sisowath Riverside Park). Ów deptak leży blisko Pałacu Królewskiego i prowadzi do świątyni Wat Phnom. Jak w każdym azjatyckim mieście, tak i tu nie mogło zabraknąć nocnego marketu. Ten w Phnom Penh jest jednym z najsłabszych, jaki odwiedziliśmy podczas 1,5-miesięcznej podróży po Azji. Generalnie, jego strefa gastronomiczna jest strasznie mała, a zdecydowaną większość zajmują stragany z ubraniami i pamiątkami made in China.
Promenada ciągnąca się wzdłuż rzeki Tonle Sab (Sisowath Riverside Park).
Zamiast tracić czas na nocny market, lepiej przespacerować się ulicami starego miasta, które tętnią życiem.
Nocny biznes w Phnom Penh.
Ile czasu potrzeba na zwiedzanie Phnom Penh?
Naszym zdaniem, w zupełności wystarczy jeden dzień, żeby dość dobrze poznać kambodżańską stolicę. Główne atrakcje Phnom Penh leżą blisko siebie, więc nie nachodzicie się jakoś szczególnie. Jeśli odwiedzicie wszystkie wyżej opisane punkty, to pakujcie plecaki i ruszajcie w dalszą drogę. W Azji Południowo-Wschodniej są o wiele ciekawsze miejsca niż Phnom Penh, dlatego nie warto przedłużać tu swojego pobytu.
KONIEC
Pozostałe wpisy z podróży po Azji Południowo-Wschodniej:
- Podróż do Azji Południowo-Wschodniej w porze deszczowej
- Tajlandia: co warto zobaczyć w Bangkoku?
- Kambodża: starożytne ruiny Angkor Wat | Bayon | Ta Prohm | Siem Reap
- Kambodża: jezioro Tonle Sap i pływająca wioska Kampong Phluk
- Laos: czy warto odwiedzić Wientian?
- Laos: Vang Vieng, czyli laotańska mekka backpackersów
- Laos: Luang Prabang i wodospad Kuang Si
- Laos: wioska Nong Khiaw i dwudniowy trekking po dżungli
