Gorce to pasmo górskie wchodzące w skład Beskidów Zachodnich leżące w województwie małopolskim. Ich najwyższym szczytem jest Turbacz (1310 m) zaliczany do Korony Gór Polski. Gorce posiadają bardzo charakterystyczną budowę, tworzy je siedem głównych grzbietów, które rozchodzą się promieniście we wszystkich kierunkach od najwyższego wierzchołka, czyli w tym przypadku Turbacza pełniącego funkcję tzw. punktu zwornikowego. W 1981 roku na terenie Gorców utworzono Gorczański Park Narodowy, który swoim zasięgiem obejmuje część pasma. Poza granicami Parku znajduje się kilka znanych szczytów z Turbaczem i Lubaniem na czele.
Trasa: Koninki - Tobołczyk - Tobołów - Suchora - Obidowiec - Turbacz - schronisko Pod Turbaczem - Hala Długa - Kiczora - Hala Długa - schronisko Pod Turbaczem - Hala Turbacz - Czoło Turbacza - Kopieniec - Wierch Spalone - Turbaczyk - Polanę Turbaczyk - Basielka - Koniki
Link do trasy: mapa
Pokonany dystans: ok. 27 km
Czas przejścia: ok. 9 godz.
Opis trasy
Podobnie jak podczas wcześniejszych wypadów, tak i teraz zamierzaliśmy zrobić ponad 20-kilometrową pętlę. Samochód zostawiliśmy we wsi Koninki, do której będziemy musieli wrócić. Zielonym szlakiem rozpoczynamy mozolne podejście na grzbiet Obidowca. Po kolei mijamy szczyty: Tobołczyk (969 m), Tobołów (994 m) i Suchorę (1000 m) oraz liczne polany, których w Gorcach jest pod dostatkiem. Fragment ten jest dość intensywnie przekształcony przez człowieka, znajduje się tu m.in. kolejka krzesełkowa na Tobołów oraz obserwatorium astronomiczne na szczycie Suchory (trzeba nieco zboczyć ze szlaku, żeby do niego trafić). Zielonym szlakiem dochodzimy do szczytu Obidowiec (1106 m) i tym samym osiągamy jeden z głównych grzbietów Gorców. Od tego momentu wędrujemy czerwonym szlakiem biegnącym granią. Odcinek ten jest umiarkowanie płaski, na dobrą sprawę mocniejsze podejście czeka nas dopiero przy wchodzeniu na Turbacz (1310 m).
Początek wędrówki na szlaku zielonym. Na zdjęciu polana Jaworzyna Porębska, z której rozpościera się panorama m.in. na Beskid Wyspowy.
Na wierzchołku najwyższego szczytu Gorców stoi betonowy obelisk, do którego przymocowano tabliczkę z nazwą oraz wysokością szczytu. Pod szczytem, na wysokości 1283 m leży schronisko na Turbaczu. Stanowi ono niezwykle popularną miejscówkę wśród górskich szwendaczy. Przy dobrej widoczności rozpościera się z niego malownicza panorama na Tatry. W schronisku zrobiliśmy sobie dłuższą przerwę na jedzenie oraz na skosztowanie rzemieślniczego piwa Gorczańskiego. Po odpoczynku ruszyliśmy dalej czerwonym szlakiem aż do Kiczory (1282 m), w ten sposób chcieliśmy wydłużyć trasę o kilka dodatkowych kilometrów. Droga na Kiczorę prowadzi przez urokliwe polany: Halę Wolnicę, Halę Długą i niewielką Polanę Gabrowską. Hala Długa to idealny punkt widokowy, z którego można podziwiać Tatry, Pieniny, a także szczyty Beskidu Wyspowego i Sądeckiego. Ze względu na swoją atrakcyjną lokalizację stanowi cel licznych wycieczek.
Na szczycie Kiczory, a w zasadzie w górnej części Hali Młyńskiej (rozciąga się na południowo-wschodnich stokach Kiczory) znajduje się ciekawa miejscówka z ławeczką i stołem, widać z niej jezioro Czorsztyńskie, Pieniny i Tatry. Po chwili wytchnienia i krótkiej sesji zdjęciowej, wróciliśmy tą samą drogą z Kiczory pod schronisko na Turbaczu, a następnie rozpoczęliśmy powolne zejście zielonym szlakiem w kierunku Koninek (to nie jest ten sam zielony szlak co na początku). Ścieżka poprowadzona jest grzbietem Turbaczyka i w zdecydowanej większości biegnie pięknymi lasami, a od czasu do czasu przecina jakąś polanę. Trasa ma dość dobrze urozmaiconą rzeźbę terenu, dlatego czeka nas jeszcze kilka mniej wymagających podejść i zejść. Początkowo przechodzimy przez Halę Turbacz i mało wybitny szczyt Czoło Turbacza (1259 m). W dalszej kolejności mijamy szczyty Kopieniec (1080 m) i Wierch Spalone (1091 m) oraz dwie mniejsze polany: Spalone i Solnisko, aż ostatecznie docieramy na Turbaczyk oraz Polanę Turbaczyk.
Przekraczamy granicę Gorczańskiego Parku Narodowego.
Na polanie Turbaczyk warto spędzić trochę więcej czasu, gdyż tamtejszy krajobraz jest sielski (dookoła widać same góry), a do tego jest gdzie usiąść (są ławeczki). Ostatni etap wycieczki to niesprawiające żadnych trudność zejście do Koninek. Po drodze przechodzimy jeszcze tylko przez szczyt Basielka (1023 m) oraz leżącą na jego północnych stokach Polanę Łąka. Cały czas podążamy zielonym szlakiem, aż opuści on granicę Gorczańskiego Parku Narodowego i skrzyżuje się z żółtym szlakiem, który biegnie asfaltową drogą. To właśnie żółtym szlakiem docieramy do “centrum” Koninek i do naszego samochodu. W ten sposób kończymy ok. 27-kilometrową pętlę, na jej przejście potrzebowaliśmy ok. 9 godzin (włącznie z przerwami). Pokonaną trasę oceniamy bardzo pozytywnie i stwierdzamy, że na pewno jeszcze wrócimy w Gorce. Góry te są szalenie atrakcyjne i klimatyczne, porastają je bujne lasy, a do tego posiadają rewelacyjne walory widokowe. Z wielu miejsc na szlaku można zobaczyć Tatry w pełnej okazałości.
Fotorelacja z wejścia na Turbacz
Niewielka polana Starmaszka opadająca ze szczytu Tobołów. 
Widok z polany Starmaszki na Suchy Groń porośnięty bujnym lasem.
Szlak zielony przebiega jeszcze przez polanę Suchorę. 
Koniec szlaku zielonego na grzbiecie Obidowca. Od teraz rozpoczynamy marsz szlakiem czerwonym.
Młode borówczysko na polanie Obidowiec. 
Po raz pierwszy na horyzoncie ukazały się Tatry.
Tak wygląda wędrówka grzbietem Obidowca, jest on umiarkowanie płaski i dość monotonny. 
Charakterystyczny betonowy obelisk na szczycie Turbacza.
Widok z najwyższego szczytu Gorców w kierunku południowo-wschodnim. 
Droga z Turbacza do schroniska.
Panorama Tatr spod schroniska na Turbaczu. W środku tygodnia miejsce to świeciło pustkami. 
Na Hali Wolnica, po prawej stronie widać Halę Długą.
Rozległa Hala Długa i majaczące w oddali tatrzańskie szczyty. 
Punkt widokowy na Hali Młyńskiej rozciągającej się na stokach Kiczory.
Z miejsca tego można podziwiać jezioro Czorsztyńskie, Pieniny i Tatry. 
Powrót z Kiczory czerwonym szlakiem przez Halę Długą do schroniska, w tle szczyt Turbacz.
Ze względu na swoje walory krajobrazowe, Hala Długa stanowi popularną atrakcję. 
Fragment Hali Długiej. 
Po powrocie do schroniska z Kiczory rozpoczęliśmy powolne zejście zielonym szlakiem do Koninek. 
Przed nami Hala Turbacz oraz szczyt Czoło Turbacza (widok od strony schroniska).
Idealna miejscówka na Hali Turbaczyk.
Ostatni rzut oka na górski krajobraz. 
Pozostało nam już tylko zejście do Koninek.
Wycieczkę zakończyliśmy nad rzeką Mszanką.
KONIEC
Pozostałe wpisy z serii: Korona Gór Polski:
- Beskid Mały: wejście na Czupel z Międzybrodzia Bialskiego
- Beskid Śląski: wejście na Skrzyczne i Malinowską Skałę
- Góry Świętokrzyskie: Łysica i Łysa Góra (Święty Krzyż)
- Beskid Żywiecki: wejście na Babią Górę z przełęczy Krowiarki
- Karkonosze: Śnieżka oraz schronisko Samotnia