
Od początku naszej działalności inspirowaliśmy się naturą, zarówno fauną, jak i florą. W efekcie powstała ciekawa kolekcja koszulek, których bohaterami zostały zwierzęta żyjące w polskich lasach. Oczywiście jest to niewielki ułamek zwierząt zamieszkujących ten ekosystem, ale z pewnością gatunki te można zaliczyć do najbardziej fascynujących i charakterystycznych w naszym kraju. Kolekcja przypadnie do gustu wszystkim osobom kochającym dziką przyrodę, uwielbiającym zaszyć się w głuszy na całe dnie, dla których las jest niczym drugi dom.

Lis pospolity/rudy (Vulpes vulpes)

Lis nazywane są sanitariuszami lasu, miano to zawdzięczają polowanią na zwierzynę słabą i chorą oraz zjadaniu padliny. Funkcja ta jest bardzo ważna, gdyż w ten sposób zapewniają utrzymanie równowagi w lasach. Posiadają rude umaszczenie oraz długi i puszysty ogon (tzw. kitę). W przeszłości ludzie chętnie polowali na te zwierzęta ze względu na drogocenne futro. Obecnie populacja lisów jest bardzo liczna, występują powszechnie na terenie całego kraju. Lisy symbolizują spryt oraz umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach.
Jeż zachodni/europejski (Erinaceus europaeus) i wschodni (Erinaceus roumanicus)

Na terenie polski żyją dwa gatunki jeży: zachodni, nazywany też europejskim i wschodni. Różnią się one ubarwieniem, pierwsze mają brązowe włosy brzuszne, a drugie białe. Zwierzęta te prowadzą nocny tryb życia, a w okresie zimowym zapadają w sen. Jeże na grzbiecie i po bokach posiadają kolce, które służą im do obrony przed drapieżnikami. Wystraszony jeż zwija się w kulkę jednocześnie nastraszając kolce. Jeże są uznawane za pożyteczne, gdyż odżywiają się m.in. ślimakami i owadami, w tym szkodnikami niszczącymi rośliny.

Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos)

Niedźwiedź brunatny to największy drapieżnik żyjący w Polsce. Samce tego gatunku mogą ważyć grubo ponad pół tony, a samice ok. 250 kg. W Polsce żyje ok. 100 niedźwiedzi. Występują jedynie w południowej części kraju, na obszarach górskich, głównie w Tatrach i Bieszczadach. Gatunkowi temu grozi całkowite wyginięcie, dlatego jest pod ścisłą ochroną. Niedźwiedzie brunatne są samotnikami. Pod koniec listopada, w niedostępnych i odizolowanych od ludzi miejscach zakładają legowiska (tzw. gawry), w których zapadają na trzymiesięczny zimowy sen. Ich menu jest bardzo różnorodne, jedzą zarówno ryby i mięso, jak i owoce, grzyby, nasiona i miód. Ludzie od wieków zachwycali się tymi zwierzętami, darząc je ogromnym szacunkiem, jednocześnie się ich bojąc. Niedźwiedzie symbolizują odwagę, siłę i wytrwałość.

Żubr europejski (Bison bonasus)

Żubr to największy lądowy ssak żyjący w Europie. Waga dorosłego samca może przekroczyć nawet 900kg! Gatunek ten przetrwał na wolności wyłącznie we wschodniej części kontynentu. W Polsce, najliczniejsza populacja żubra zamieszkuje dziewicze lasy Białowieskiego Parku Narodowego. Żubry są roślinożercami, odżywiają się m.in. roślinami zielnymi i trawami, a także korą i żołędziami w okresie zimowym. Dorosły osobnik w ciągu doby potrafi zjeść 40-60 kg pokarmu. Żubry posiadają charakterystyczną dysproporcję budowy ciała, ich przód jest potężny, mocno rozbudowany i kudłaty, natomiast tył znacznie mniejszy i porośnięty krótką sierścią. Na głowie, karku i kłębie mają grzywę przypominającą irokeza. Żubry spokrewnione są z północnoamerykańskimi bizonami (są od nich nieco mniejsze).

Jeleń szlachetny (Cervus elaphus)

Jeleń szlachetny to niekwestionowany król polskich lasów. Jelenie występują we wszystkich większych kompleksach leśnych w naszym kraju, w szczególności w liściastych i mieszanych lasach nizinnych i górskich. Żyją w stadach nazywanych chmarami. Są roślinożercami żerującymi głównie w nocy, w dzień ukrywają się w gęstwinach lasu. Samce jeleni (byki) posiadają potężne i rozłożyste poroża, które co roku zrzucają. Nowe odrastają w bardzo szybkim tempie, po 3 miesiącach są równie efektowne, jak te poprzednie. Wrzesień to okres godowy jeleni, odbywają się wówczas tzw. rykowiska. Samce całymi nocami ryczą chcąc w ten sposób zaimponować łaniom. Jelenie to zwierzęta majestatyczne, pełne dostojeństwa, powagi i gracji. Imponują swoją wielkością i siłą, dlatego symbolizują męstwo, dumę i naturalną szlachetność.

Dzik euroazjatycki (sus scrofa)

Dziki występują licznie na terenie całego kraju, zamieszkują przede wszystkim lasy liściaste i mieszane. Żyją w stadach tzw. watahach liczących od kilku do kilkudziesięciu osobników. Zwierzęta te posiadają bardzo groźny oręż, który tworzą kły górne (fajki) i dolne (szable). Prosięta dzika to warchlakami, w jednym miocie może urodzić się ich nawet 12. Samiec dzika, czyli odyniec jest znacznie większy od samicy (lochy). Wydłużone pyski ułatwiają dzikom rycie w ziemi w poszukiwaniu pokarmu. W dzień zazwyczaj odpoczywają, a w nocy żerują, gdyż mają bardzo czuły węch. Pomimo społecznej niechęci do dzików, zwierzęta te są niezwykle pożyteczne m.in. spulchniają glebę oraz zjadają poczwarki owadów, w tym i szkodników (są wszystkożerne). Dziki symbolizują siłę, moc, waleczność i odwagę.

Bielik (Haliaeetus albicilla)

Bieliki to największe ptaki żyjące w Polsce. Rozpiętość skrzydeł dorosłych osobników może dochodzić nawet do 2,5 m. Nazwa bielik nawiązuje do białych piór ogonowych tzw. sterówek. Potocznie nazywane są orłami, ale nie należą do tego gatunku. Zwierzęta te są opiekuńcze i wierne, o czym świadczy fakt, że dobierają się w pary na całe życie (na wolności dożywają 20-30 lat). Większa część populacji bielików prowadzi osiadły tryb życia. Zakładają masywne gniazda na starych i wysokich drzewach (w Norwegii także na skalistych klifach) rosnących w pobliżu zbiorników wodnych, mórz i jezior. Wynika to z ich diety, odżywiają się głównie rybami, ptactwem wodnym oraz padliną. Orły, w tym i bieliki od zawsze pełniły ważną rolę w kulturze i wierzeniach. Wzbudzały podziw ludzi, uważano je za stworzenia boskie symbolizujące siłę, wielkość, męstwo i władzę.

Ryś euroazjatycki (Lynx lynx)

Rysie to największe dzikie koty żyjące w Europie. W Polsce żyje ok. 300 rysi, najliczniejsza populacja zamieszkuje karpackie lasy. Zwierzęta te niezwykle ciężko zobaczyć, ponieważ większość osobników prowadzi nocny tryb życia. W dzień wypoczywają w swoich kryjówkach, a po zmroku ruszają na łowy. Najbardziej charakterystyczną cechą wyglądu rysi są sterczące uszy zakończone pędzelkami czarnych włosów. To dzięki nim zwierzęta lepiej słyszą (skupiają i doprowadzają do uszu fale dźwiękowe). Niektóre osobniki posiadają również imponujące bokobrody i kołnierze (tzw. kryzy). Rysie podobnie jak koty, sprawnie wspinają się po drzewach, potrafią bezszelestnie podejść swoją ofiarę oraz bardzo dobrze skaczą (nawet na wysokość ponad 2 m!).

Łoś euroazjatycki (Alces alces)

Łoś to największy przedstawiciel rodziny jeleniowatych i niekwestionowany król polskich bagien, mokradeł i torfowisk. Atrybutem samców (byków) jest charakterystyczne poroże w kształcie szerokich łopat. Nie każdy osobniki dostępuje zaszczytu posiadania tego oręża. Łosie pozbawione łopat nazywane są badylarzami (byki z łopatami to łopatacze). W Polsce łosie najliczniej występują w Biebrzańskim i Kampinoskim Parku Narodowym. Łosie wyglądają dość niezgrabnie i nieproporcjonalnie. Mają wielkie łby z małymi oczami i dużymi uszami, przez co słabo widzą i dobrze słyszą. Pod szyją wisi im tzw. broda (narośl tłuszczowa), a na grzbiecie znajduje się garb. Całość uzupełniają długie i chude kończyny zakończone racicami, które sprawiają, że łosie nie zapadają się chodząc po śniegu i mokradłach. Łosie są zwierzętami roślinożernymi, dorosłe osobniki zjadają dziennie kilkadziesiąt kilogramów pokarmu.

Wilk szary (Canis lupus)

Wilki zajmują bardzo ważne miejsce w polskiej kulturze. Są bohaterami licznych legend i ludowych opowieści. W przeszłości były demonizowane, budziły lęk i niepokój wśród ludności. Obecnie są pod ścisłą ochroną. Wilki szare żyją w tzw. watahach liczących 4-6 osobników. Każdą watahą dowodzi para alfa, która jako jedyna ma przywilej rozmnażania się. Basior (samiec) z waderą (samicą) łączą się w parę zazwyczaj na całe życie. W naszym kraju, wataha kontroluje teren liczący ok. 150 km kw. Liczebność tego gatunku w Polsce szacowana jest na ok. 2000 osobników i powoli wzrasta z każdym rokiem. Wilki występują głównie na wschodzie m.in. w Puszczy Białowieskiej, Roztoczańskim Parku Narodowym, a także w Bieszczadach. Jednym z najbardziej fascynujących wilczych zachowań jest wycie ... auuuuuuuu! W ten sposób wilki porozumiewają się z innymi członkami grupy.

Puchacz zwyczajny (Bubo bubo)

Puchacz zwyczajny to największa sowa świata żyjąca w prawie całej Euroazji. Rozpiętość skrzydeł dorosłego osobnika może dochodzić do 2 m, a waga przekraczać 4 kg. Co ciekawe, samice są większe od samców. Jej znakiem rozpoznawczym są dwa sterczące pęczki piór na głowie, które przypominają uszy. Kiedy puchacz jest spokojny jego „uszy” są opadnięte, natomiast w sytuacji zaniepokojenia stawia je do góry. Zwierzęta przejawiają największą aktywność w nocy, a także o zmierzchu i świcie. Są niezwykle skutecznymi myśliwymi ze względu na znakomity wzrok i słuch. Porozumiewają się ze sobą pohukując. Puchacze nie budują gniazd, gdyż zajmują opuszczone przez inne ptaki lub bardzo często przejmują zamieszkane gniazda, zabijając ich właścicieli. Puchacze, jak i wszystkie sowy symbolizują rozsądek, inteligencję i przede wszystkim mądrość.

KONIEC